اناریجه

اناریجه از سبزیهای خوشبو و گیاهی با مزاج گرم است وبا ظاهری شبیه به جعفری در فاصله اسفند تا اردیبهشت درمناطقی می‌روید که آب فراوانی داشته باشد. این گیاه فقط یک گونه در ایران دارد و در استانهای شمالی رویش دارد و مردم این مناطق این سبزی محلی را برای غذاهایی مانند شکم پری مرغ و ماهی استفاده می‌کنند و همچنین به صورت خشک شده درماست ودوغ می‌ریزند. هر چه اناریجهاز نظر رنگ سبز روشن باشد تازه‌تر است و رنگ سبز تیره آن نشانهی کهنه بودن و ارزش غذایی کم آن است.
اناریجه در متون طب سنتی با عنوان حزاء یا حزاء برَی توصیف شده است از خواص آن میتوان به موارد زیر اشاره کرد.
هضم کننده و مقوی معده است و ضد نفخ قوی می باشد در کتب طب سنتی عنوان شده: هضم کننده غذاهای غلیظ می باشد شاید به همین علت از گذشته های دور در ترکیب شکم پری ها و درکنار ماهی از آن استفاده میشد.
اناریجه یک پاک کننده کبد وکلیه است و دررفع سنگ کلیه مناسب است . بوییدن آن در رفع زکام و سردی مغز موثر است و جالینوس معتقد بود دم کرده این گیاه در رفع سرفه های خشک مناسب است ضماد موضعی آن موجب تحلیل ورمها و توده ها میشود و مسکن درد می باشد